Δημόσιες Σχέσεις και Ρητορική .

Του Γιώργου Παπατριανταφύλλου .

Η Τέχνη της Ρητορικής .

1. Tι θαυμάζετε σε έναν ομιλητή ;
2. Τι σας ενοχλεί σε έναν ομιλητή ;
3. Ποια είναι τα θετικά σας στοιχεία ως ομιλητής και ποια είναι τα αδύνατα σας ;

 

n      Για το ακροατήριο μας μαθαίνουμε :

1. Ποιο είναι το μορφωτικό τους επίπεδο ;
2. Ποια είναι τα ενδιαφέροντα του ;
3. Ποια είναι η νοοτροπία του ;
4. Ποιος είναι ο τρόπος ζωής του ;
5. Ποιος ο κώδικας και η ορολογία που χρησιμοποιεί ;
6. Πόσο χρόνο μπορεί το ακροατήριο να μας διαθέσει ; ( σχετίζεται με το ενδιαφέρον που υπάρχει για την ομιλία αυτή ).

 

n      Ο συγγραφέας και ο ομιλητής πρέπει να επιλέγουν προσεκτικά τις λέξεις , όπως ο ζωγράφος επιλέγει τα χρώματα .

n      Στον γραπτό λόγο απαγορεύεται η επανάληψη λέξεων , ενώ στον προφορικό επιδιώκεται, λόγω του ότι ο ακροατής δεν έχει τη δυνατότητα να γυρίσει πίσω και να δεί κάτι που δεν κατάλαβε .

n      Ο σωστός ομιλητής έχει πειθαρχεία σκέψης.

n      Στον πρόλογο , συνδέεται συναισθηματικά με το κοινό.

n      Αναφέρει ένα μικρό αληθινό περιστατικό .

n      Ρητορικές ερωτήσεις για να προκαλέσει ενδιαφέρον .

n      Ένα τρύκ ώστε να σοκάρει .Σας καταγγέλω, σας κατηγορώ…… πρέπει να γίνει αντιληπτό πως ρητορεί και όχι να δείξει εριστικός.

n      Ο πρόλογος πρέπει να τηρεί τους ακόλουθους κανόνες :

1. Να είναι σύντομος και άμεσος.Το 8% – 10 %  του συνόλου της ομιλίας.
2. Να δημιουργεί ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης.
3. Να κάνει επισκόπηση του περιεχομένου της ομιλίας.
4. Να προκαλεί το ενδιαφέρον για τη συνέχεια.
5. Να μην είναι εριστικός και επιθετικός.Όσο πιό διεκδικητική πρόκειται να είναι η ομιλία τόσο πιό ήπιος πρέπει να είναι ο πρόλογος για να μην διμιουργήσει αντιπαλότητα από την αρχή.Εάν ο ομιλητής χαρακτηριστεί από τον ακροατή ως αντίπαλος εξ αρχής , τα όποια επιχειρήματα του και η ρητορική του ικανότητα πάνε χαμένα.Ο οακροατής συνεχίζει να αμύνεται, εμμένει στις θέσεις του και προετοιμάζει την απάντηση του , χωρίς να επηρρεάζεται από τον ομιλητή.
6.  Να μην αρχίζει με υπόθεση ή άρνηση.

 

n      Ο πρόλογος είναι προτιμότερο να είναι αυθόρμητος, ώστε να κάνει χρήση άμεσων γεγονότων.

n      Σε περιπτώσεις που αισθάνεται ανασφάλεια ο ομιλητής καλό είναι να υπάρχει γραμμένος ο πρόλογος αλλά να χρησιμοποιηθεί μόνο άν χρειαστεί.

n      Η κυρίως ομιλία περιλαμβάνει :

1. Την αφήγηση .
2. Τα επιχειρήματα .

 

ΑΦΗΓΗΣΗ :

1. Σωστή χρήση συντακτικού.
2. Σωστή χρήση γραμματικής.
3. Σαφήνεια .
4. Συμμετρία.
5. Συντομία.
6. Πειθαρχία σκέψης ( τα Α και το Ω της ομιλίας ).

 

n      Στην αφήγηση ο ομιλητής πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει να πεί.

n      Ποιό είναι το κέντρο βάρους.

n      Με σταθερά βήματα να οδηγεί το κοινό του μέσα από καλά διαμορφωμένους δρόμους.

n      Πρέπει να εκθέτει τις σκέψεις του κατανοητά .

n      Χρησιμοποιεί μικρές προτάσεις .

n      Δεν κάνει μεγάλες παρενθέσεις , που διασπούν τη σκέψη και συγχέουν τους χρόνους και τα πρόσωπα.

n      Αφηγείται μόνο όσα είναι απαραίτητα για να καταστήσει σαφές το θέμα του.

n      Οι φράσεις πρέπει να απαντούν στις βασικές ερωτήσεις :

Ποιός , τι , πως , που , πότε , γιατί ;

n      Υπάρχουν δύο είδη επιχειρήματος :

1. Το λογικό .
2. Το ψυχολογικό .

 

1. Το λογικό επιχείρημα , στηρίζεται στο γερό , στέρεο και άρρηκτο δέσιμο των προτάσεων.Κάθε μία πρέπει να έχει δεθεί καλά με την προηγούμενη αλλά και με την επόμενη ώστε ο εγκέφαλος να πατάει επάνω τους και να να μπορεί να κινηθεί από τη μία στην άλλη χωρίς διακοπή .Τα λογικά επιχειρήματα είναι δύο τύπων :

n      Εκείνο που αποδεικνύει δια της επαγωγής , δηλαδή ξεκινάει από το ειδικό πηγαίνει πρός το γενικό.

n      Εκείνο που αποδεικνύει δια της απαγωγής , δηλαδή ξεκινάει από το γενικό και πηγαίνει στο ειδικό .

 

2. Το ψυχολογικό επιχείρημα δεν στηρίζεται στην απόδειξη αλλά στην εντύπωση.Δεν έχει λογικό ειρμό αλλά ψυχολογικό και δεν χρησιμοποιείται για να αποδείξει την αλήθεια αλλά για να ξεσκεπάσει το ψέμα.

n      Ο ομιλητής απευθύνεται στην ευαισθησία των ατόμων , τα οποία συγκινούνται και δεν σκέφτονται .

n      Οι εντυπώσεις καλύπτουν τις ιδέες .

n      Η απόδειξη έχει αξία για τη συγκίνηση και όχι για τον λογικό της ειρμό.

n      Ο επίλογος καταλαμβάνει το 5 % του συνόλου της ομιλίας .

n      Ο επίλογος πρέπει να εντυπωθεί στη μνήμη του ακροατή .

n      Ο ακροατής πρέπει να πεισθεί και ο επίλογος συμβάλλει τα μέγιστα .

n      Ο επίλογος πρέπει να ανακεφαλαιώσει τις σημαντικές θέσεις του ομιλητή.

n      Πρέπει να συνδυάζει την συναισθηματική με την λογική επιρροή.

Ο επίλογος πρέπει να είναι :

1. Σαφής.
2. Σύντομος .
3. Εντυπωσιακός .
4. Πρωτότυπος.