Δημόσιες Σχέσεις .Και όμως δεν ευθύνονται οι δημοσιογράφοι .Πρόγραμμα των Δημοσίων Σχέσεων – Media Relations .Ένα πρωτοποριακό πείραμα του Γιώργου Παπατριανταφύλλου .

Έρευνα – μελέτη – πείραμα , του Γιώργου Παπατριανταφύλλου .

 

Περίτρανα αποδεικνύεται για μία ακόμα φορά η αναγκαιότητα των Δημοσίων Σχέσεων .

 

Την εικόνα και τη φήμη των επιχειρήσεων δημιουργεί στρατηγικά ( την αληθινή εικόνα ποτέ ψευδή ) και διαχειρίζεται ένα καλά δομημένο τμήμα Δημοσίων Σχέσεων , με καταρτισμένους και εκπαιδευμένους συμβούλους Δημοσίων Σχέσεων ( διαβάστε το βιβλίο Εταιρική Εικόνα εκδ. Σταμούλης 2011 http://bit.ly/isfugO ).

 

Ο Σύμβουλος Δημοσίων Σχέσεων είναι επιστήμων και παράγει εξαιρετικά σπουδαίο έργο για τις επιχειρήσεις και την κοινωνία .

 

Οι Δημόσιες Σχέσεις διαμορφώνουν και παρουσιάζουν την πραγματική εικόνα της επιχείρησης , όπως είναι και μία κυβέρνηση . Γιατί στην ουσία κάθε κυβέρνηση  ( και κατά συνέπεια το κράτος ) είναι μία επιχείρηση και οφείλει να διέπεται ακριβώς από τη λογική του Management μιας επιχείρησης .Μόνο τότε θα πετύχει τους στόχους της ( εάν αυτοί υπάρχουν ) .

 

 

Αυτό είναι και ένα απο τα μεγαλύτερα προβλήματα του κράτους σήμερα . Ποιός πολιτικός θα διοικούσε μία δική του ( ιδιωτική ) επιχείρηση όπως διοικεί τις δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς ; Κανένας . Εδώ και δεκαετίες .

 

Οι Δημόσιες Σχέσεις υποστηρίζουν απόλυτα τεκμηριωμένα πως κάθε κράτος πρέπει να διοικείται σαν επιχείρηση .

 

Ακριβώς στη λογική αυτή βασίζεται και η εφαρμογή των Δημοσίων Σχέσεων στο Πρόγραμμα – Media Relations ( δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα στο βιβλίο Προγράμματα Δημοσίων Σχέσεων , εκδόσεις Σταμούλης 2008 http://bit.ly/mUBoXk ) .

 

Πολιτικοί αλλά και στελέχη πολλών επιχειρήσεων αναφέρουν πως  δήθεν ευθύνονται τα Μέσα Ενημέρωσης για την κακή εικόνα τους και τη δεινή θέση στην οποία βρίσκονται .

 

ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ .

 

Οι Δημόσιες Σχέσεις και οι καλά εκπαιδευμένοι σύμβουλοι Δημοσίων Σχέσεων , γνωρίζουν  πως για την όποια εικόνα Κυβερνήσεων και Επιχειρήσεων , ευθύνονται αποκλειστικά και μόνο οι άνθρωποι τους  .

 

Στο ερώτημα , ΤΑ ΜΜΕ διαμορφώνουν την κοινή γνώμη και την εικόνα των κυβερνήσεων και των επιχειρήσεων , η απάντηση είναι ΟΧΙ – ΟΧΙ – ΟΧΙ .

 

 

 

Πείραμα :

 

Στα τμήματα στα οποία διδάσκω Δημόσιες Σχέσεις , πραγματοποιώ το ακόλουθο πείραμα .

 

 

Το σενάριο :

 

Το αεροσκάφος μίας Αεροπορκής Εταιρείας συντρίβεται και πιθανότατα πλήρωμα και επιβάτες είναι όλοι νεκροί .

 

Εγώ υποδύεμαι τον  Εκπρόσωπο Ενημέρωσης (   στην κυβέρνηση ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος ) μέσα σε λίγες ώρες οφείλει να δώσει ενημέρωση και να διαθέσει όλα τα στοιχεία που υπάρχουν καθώς και μέσω της ειλικρίνιας , του ήθους και του ανθρωπισμού να απαντήσει σε κάθε ερώτημα ( λεπτομερής καταγραφή της Επικοινωνιακής Διαχείρισης Κρίσεων- Crisis Communication Management ,στο βιβλίο Εταιρική Εικόνα , εκδόσεις Σταμούλης 2011 http://bit.ly/isfugO ) .

 

Στην κατάμεστη απο δημοσιογράφους ( τους οποίους υποδύονται στην αίθουσα οι φοιτητές μου ) καταφθάνει ο εκπρόσωπος .

 

 

ΡΟΛΟΣ 1 :

 

Ο Εκπρόσωπος ( τον οποίο υποδύομαι πάλι εγώ ) μπαίνει στην αίθουσα , με κατεβασμένο πρόσωπο ως υποκριτής δήθεν κλαίει , είναι στενοχωρημένος ( στην ουσία κοροιδεύει ) .

 

Όταν τίθεται στη διάθεση των δημοσιογράφων για ερωτήσεις , είναι απότομος – μιλά άσχημα – επιθετικά – ανάγωγα και στην ουσία δεν δίνει (όχι ανεπαρκείς) καθόλου απαντήσεις   .

 

ΡΟΛΟΣ 2 :

 

O Εκπρόσωπος μπαίνει στην αίθουσα με ενσυναίσθηση , έχει τον απόλυτο έλεγχο , είναι ψύχραιμος παρά την τραγωδία .

 

Δείχνει απόλυτη ειλικρίνεια . Απαντά σε όλες τις ερωτήσεις με ευγένεια , διοχετεύει απαντήσεις , δίνει όλες τις πληροφορίες που διαθέτει και αποδέχεται κάθε ευθύνη της εταιρείας με ήθος και συνέπεια .

 

 

ΣΤΑΔΙΟ 2 :

 

Εγώ υποδύομαι τον παρουσιαστή του κεντρικού δελτίου ειδήσεων όπου πρώτη είδηση είναι η τραγωδία του αεροσκάφους .

 

Δύο φοιτητές υποδύονται τους δημοσιογράφους που έχουν παρακολουθήσει  ο πρώτος την πρώτη συνέντευξη τύπου και ο δεύτερος τη δεύτερη .

 

 

Ο πρώτος φοιτητής συνδέεται με το κεντρικό δελτίο και παρουσιάζει μία κάκιστη και ζοφερή εικόνα τόσο για τον εκπρόσωπο όσο και για την εταιρεία του ενώ ο δεύτερος παρουσιάζει για το ίδιο συμβάν μία εξαιρετική εικόνα για τον εκπρόσωπο και την εταιρεία του .

 Δηλαδή , ΠΡΟΣΕΞΤΕ !

 

Οι Δημοσιογράφοι μεταφέρουν την εικόνα αυτήν ακριβώς που βλέπουν και είναι προιόν της διαχείρισης του εκπροσώπου ( ανθρώπου ) της εταιρείας .Εκφράζουν ακριβώς τα συναισθήματα αυτά τα οποία ο άνθρωπος – εκπρόσωπος τους μετέφερε .

ΌΤΙ ΕΙΔΑΝ – ΕΙΠΑΝ .

ΟΤΙ ΕΝΟΙΩΣΑΝ ΤΟ ΜΕΤΕΦΕΡΑΝ .

ΕΞΕΦΡΑΣΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ .

 

Σκεφτείτε το λογικά . Ποιός τελικά διαμορφώνει την εικόνα ;

 

Τα Μέσα Ενημέρωσης ή οι ίδιοι οι εκπρόσωποι ;

 

 

Στο ερώτημα :

 

« Τι είναι αυτά που λέτε ; οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ έχουν συμφέροντα και κατευθύνουν όπου θέλουν την ενημέρωση».

 

Η απάντηση είναι :

 

Δεν μπορεί κανένας δημοσιογράφος και κανένα Μέσο Ενημέρωσης να παραποιούν την αλήθεια γιατί αυτό γίνεται αντιληπτό από την κοινωνία η οποία θα τους απορρίψει .Μπορούν όμως να δημιουργούν σενάρια και ιστορίες και να δίνουν προεκτάσεις όταν βέβαια δεν υπάρχει ενημέρωση έγκυρα και με ειλικρίνεια .

 

 

 Οι Δημόσιες Σχέσεις είναι ήθος – συνέπεια – ειλικρίνεια – ανθρωπισμός .΄

 

Ποιό είναι το κλειδί ; Ενημέρωση , δηλαδή να δοθούν από τα επίσημα χείλη όλες οι πληροφορίες οι οποίες δεν θα επιτρέψουν τη διάδοση φημών και ψιθύρων .Έτσι κάθε δημοσιογράφος θα έχει πλούσιο υλικό και θα είναι το επίσημο .Εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούν να αφηγούνται δημοσιογράφοι και κοινή γνώμη , ιστορίες δικής τους επινόησης , γιατί θα έχουν την πραγματική επίσημη ιστορία .

Επίσης η διαρκής ενημέρωση , προσδίδει αίσθημα ασφάλειας – σιγουριάς και ελέγχου

 

Οι Δημόσιες Σχέσεις είναι πληροφόρηση .

 

 

Κύριοι  των κυβερνήσεων αλλά και αγαπητοί CEO διευθύνοντες σύμβουλοι και στελέχη επιχειρήσεων , το πρόβλημα δεν είναι πως τα Μέσα Ενημέρωσης σας καταστρέφουν την εικόνα . Το πρόβλημα είναι πως απέναντι στα Μέσα Ενημέρωσης καταστρέφεται εσείς οι ίδιοι και τα στελέχη σας την εικόνα της επιχείρησης και των ανθρώπων της .

 

Οι πολίτες δεν βλέπουν τι γίνεται μεταξύ επιχειρήσεων και Μέσων Ενημέρωσης βλέπουν μόνο τις περιγραφές των Μέσων Ενημέρωσης .

Συνεπώς δίκαια δημιουργείται η εντύπωση πως τα Μέσα Ενημέρωσης διαμορφώνουν την εικονα των επιχειρήσεων , γιατί οι άνθρωποι ( η κοινή γνώμη ως τηλεθεατές – ακροατές – αναγνώστες – χρήστες internet ) , βλέπουν , ακούνε , διαβάζουν τα Μέσα Ενημέρωσης χωρίς να γνωρίζουν τι ακριβώς έχει συμβεί στη σχέση επιχείρησης – Μέσων Ενημέρωσης .

 

Δεν είναι ορατοί οι κακοί τρόποι και οι απαράδεκτες πρακτικές των επιχειρήσεων .

 

 

Οι Δημόσιες Σχέσεις γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλη ειδικότητα πως η έλλειψη ενημέρωσης δημιουργεί ιστορίες – φήμες και αυτές με τη σειρά τους δημιουργούν απόψεις – στάσεις και αρνητικές συμπεριφορές .