Ο Γιάννης Λαβέτζης είναι ο Σύμβουλος Δημοσίων Σχέσεων , με τις περισσότερες προεδρικές θητείες στην Ελληνική Εταιρεία Δημοσίων Σχέσεων .
Πρόεδρος για 12 χρόνια και αντιπρόεδρος για άλλα 14 χρόνια της Ελληνικής Εταιρείας Δημοσίων Σχέσεων, μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων και της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Επικοινωνίας (τμήμα Ελλάδας) και μέλος επίσης για 20 χρόνια του Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Δημοσίων Σχέσεων (CERP). Ανταποκριτής (για την Ελλάδα) του European News Agency (ENA) και του International Press Agency (IPA). Επί 41 χρόνια (1963 – 2004) Γενικός Διευθυντής της εταιρείας “ΑΝΤΕΝΝΑ Σύμβουλοι Επικοινωνίας ΕΠΕ”. Καθηγητής Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων σε σχολές και σεμινάρια οργανισμών και επιχειρήσεων (ΕΛΚΕΠΑ, ΕΕΔΕ, ΕΕΔΣ, ΕΟΤ, ΙΒΜ, Αστυνομική Ακαδημία, Σχολή Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος κ.ά.).
Η ΤΡΙΑΔΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Οι Δημόσιες Σχέσεις ως επιστήμη
Γεννημένες από μια επείγουσα πρακτική ανάγκη, οι Δημόσιες Σχέσεις αποτέλεσαν αρχικά μια πρακτική συμπεριφορά, μια προγραμματισμένη και σκόπιμη πολιτική. Σιγά – σιγά εξελίχθηκαν σε μια βαθύτερη αντίληψη και νοοτροπία, καθώς το νόημά τους άρχισε να συνειδητοποιείται από τους φορείς τους. Παράλληλα με την ανάπτυξη του “ενστερνισμού” αυτού του βαθύτερου νοήματός τους, οι Δημόσιες Σχέσεις αναπτύχθηκαν και σαν συστηματοποιημένο σύνολο γνώσεων, σχετικών ιδίως με την εργατική ψυχολογία και την ψυχολογία των μαζών. Έτσι σήμερα πολλές Ανώτατες Σχολές στις Η.Π.Α. και στην Ευρώπη και αναρίθμητες άλλες σχολές σ’ όλο τον κόσμο διδάσκουν τις Δημόσιες Σχέσεις σαν ένα αυτόνομο σύστημα γνώσεων. Όμως οι Δημόσιες Σχέσεις δεν είναι ούτε “καθαρή” επιστήμη, ούτε αυτόνομη. Είναι μια σύνθετη επιστήμη, που παράλληλα με τη δική της έρευνα, δανείζεται γνώσεις από άλλες καθαρές επιστήμες. Κυρίως την κοινωνιολογία και την ψυχολογία (ουσιαστικά με την Κοινωνική Ψυχολογία). Είναι μάλιστα πολύ μεγάλη η σχέση των Δημοσίων Σχέσεων με την Κοινωνική Ψυχολογία.
Οι Δημόσιες Σχέσεις ως τεχνική
Αλλά κυρίως οι Δημόσιες Σχέσεις είναι μια εφαρμογή εμπειρικών και θεωρητικών γνώσεων. Είναι μια τεχνική που προϋποθέτει τη γνώση των κοινωνικών επιστημών, όπως προαναφέρθηκαν, αλλά κυρίως να γνωρίζει άριστα τη θεωρία και την πρακτική του προγραμματισμού και της στρατηγικής, αφού είναι γνωστό το αξίωμα ότι «οι Δημόσιες Σχέσεις είναι κατά ποσοστό 70% Προγραμματισμός και Στρατηγική και κατά 30% όλα τ΄ άλλα». Πέρα όμως από αυτή τη βασική προϋπόθεση απαιτείται και η θεωρητική και εμπειρική γνώση μιας πρακτικής διαδικασίας, η γνώση δηλαδή μιας ορισμένης τεχνικής. Η τεχνική αυτή αναλύεται βασικά στη γνώση της ανθρώπινης ψυχολογίας και των κινήτρων της και στην ικανότητα ερεθισμού και κινητοποίησης της ψυχολογίας αυτής, σύμφωνα με τους στόχους που θέτουν οι Δημόσιες Σχέσεις να κατακτήσουν.
Οι Δημόσιες Σχέσεις ως τέχνη
Τέχνη να αποκαθιστάς γέφυρες επικοινωνίας, τέχνη να πληροφορείς και να επεξηγείς, τέχνη να δημιουργείς φιλίες και συμπάθειες, τέχνη να συμβιβάζεις τις αντιθέσεις, να δημιουργείς συνεργασία και σύνθεση, να δημιουργείς ενθουσιασμό. Η τέχνη αυτή της σύνθεσης, της συνεργασίας, της δημιουργίας κλίματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης, κατανόησης και συμπάθειας, η τέχνη του εξανθρωπισμού των σχέσεων, μέσα σε μια κοινωνία γεμάτη αντιθέσεις και δυσπιστίες, προϋποθέτει, ως ένα σημείο, ένα είδος ταλέντου που κι αυτό πηγάζει από τη βαθιά πίστη των Δημοσίων Σχέσεων στον Άνθρωπο και στις αξίες του. Προϋποθέτει δηλαδή ένα είδος ουμανισμού ή ακόμα και ιδεαλισμού.
Ι. Μ. Λαβέτζης