Η αξία της ανάπτυξης σχέσεων στην πολιτική .

Γιατί δεν βγαίνουμε απο την κρίση .

 

Έλλειψη στρατηγικής – ανέφικτοι στόχοι –  απότομοι ελιγμοί – αγνωστικισμός των θεσμικών λειτουργιών – μονομερείς αποφάσεις σε διεθνή θέματα – απουσία ανάλυσης οικονομικό-κοινωνικών δεδομένων – προσκόλληση σε παλαιά , ξεπερασμένα μοντέλα πολιτικής διπλωματίας και έλλειψη γνώσης διοίκησης στο σύγχρονο κόσμο , χαρακτηρίζουν το πολιτικό σύστημα στη χώρα μας .

Αρκετά χρόνια οικονομικής ύφεσης . Το πολιτικό προσωπικό της χώρας κατηγορεί τους πάντες αλλά δεν εστιάζει στο πραγματικό πρόβλημα .

Έλλειψη εμπιστοσύνης .

Είναι γεγονός πως οι κυβερνώντες ενεργούν χωρίς να έχουν ερευνήσει .Προγράμματα , δηλώσεις , υποσχέσεις χωρίς να έχουν λάβει υπόψιν τους τις ρεαλιστικές καταστάσεις .Οι προεκλογικές τους δεσμεύσεις δεν είναι εφικτές πολύ απλά γιατί δεν είναι ρεαλιστικές . Είναι προιόν προσωπικών επιθυμιών αλλά όχι πραγματικών δυνατοτήτων της οικονομίας και της ίδιας της κοινωνίας .

Η οικονομία είναι ψυχολογία αναφέρουν οι καθηγητές George A. Akerlof, Robert J. Shiller στο καταπληκτικό τους βιβλίο «Ζωικά Πνεύματα» στο οποίο εξηγούν με απλό – κατανοητό τρόπο πως κάθε οικονομία χώρας βασίζεται στην εμπιστοσύνη που δείχνουν οι πολίτες πρός το πολιτικό προσωπικό που κυβερνά και κατ’επέκταση πόσο εμπιστεύονται αυτό το προσωπικό και οικονομικοί – κοινωνικοί – πολιτικοί θεσμοί άλλων χωρών .

Εδώ και αρκετά χρόνια λόγω της επαγγελματικής μου ιδιότητας ως επικοινωνιολόγος πραγματοποιώ ποιοτικές έρευνες με είς βάθος συνεντεύξεις και ομάδες εστίασης , χρησιμοποιώντας τις τεχνικές των επιστημών της ψυχολογίας και της κοινωνιολογίας ώστε να διαπιστώσω τις πραγματικές – βαθύτερες αιτίες της ανθρώπινης συμπεριφοράς απέναντι στην κεντρική πολιτική σκηνή αλλά μελετώ και τα κοινά των Ευρωπαικών χωρών , πολίτες και πολιτικούς για τις βαθύτερες προθέσεις τους πρός τη χώρα μας .

Η έρευνα σχεδόν πάντα συγκλίνει στο ότι οι άνθρωποι δεν διακρίνουν τα στοιχεία αυτά τα οποία θα τους οδηγήσουν να εμπιστευτούν τις κυβερνήσεις μας .
Άστατη πολιτική , δεσμεύσεις οι οποίες ποτέ δεν υλοποιούνται , εξαγγελίες ψευδείς και ατολμία είναι τα βασικά στοιχεία που οδηγούν πολίτες και πολιτικούς Ευρωπαικών χωρών να μην εμπιστεύονται τους κυβερνώντες μας .

Υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης αυτής της πορείας ;
Σαφώς . Η ανάπτυξη σχέσεων .
Πως επιτυγχάνονται ;

Με αξιοπιστία – ειλικρίνεια – συνέπεια – διαφάνεια .

Στη σύγχρονη διπλωματία οι απειλές και η επιθετική – μη στρατηγική τακτική δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα , αντιθέτως δημιουργούν ρήγματα στις σχέσεις αξιοπιστίας της κυβέρνησης με τις πλευρές αυτές οι οποίες αποτελούν τις ζωογόνες δυνάμεις ανάπτυξης κάθε κοινωνίας .

Χρειαζόμαστε ανάπτυξη , θέσεις απασχόλησης , χαμόγελα , αισιοδοξία .

Χρειαζόμαστε παράλληλα ένα σαφές σχέδιο , μία στρατηγική πορεία . Να ξέρουμε που πάμε και πως θα φτάσουμε εκεί . Αυτό ονομάζεται όραμα , το πως δηλαδή οι κυβερνώντες φαντάζονται τη θέση της χώρας στο μέλλον .
Όταν το όραμα υπάρχει με ανάπτυξη σχέσεων – διπλωματική πολιτική – ρεαλιστικούς στόχους – πειθώ – ειλικρίνεια – αξιοπιστία – συνέπεια – διαφάνεια οι χώρες θα μας εμπιστεύονται , θα επενδύσουν σε εμάς . Οι Έλληνες πολίτες θα εμπιστεύονται και αυτοί το πολιτικό σύστημα , θα αισθάνονται σιγουριά , θα είναι υπερήφανοι , θα χαμογελούν .

Αυτή τη στιγμή , οι πολίτες εισπράττουμε απο τους πολιτικούς μας κατηγορίες πως μονίμως φταίνε οι αδιάλλακτοι ξένοι , οι οποίοι είναι δανειστές – τοκογλύφοι και άλλες βαρύτατες κατηγορίες οι οποίες διαλύουν κάθε ίχνος σχέσεων και δημιουργούν πολεμικό κλίμα μέσα στο οποίο καταρρέουν οι αξίες της εμπιστοσύνης , της αξιοπιστίας , της συνέπειας και της διαφάνειας .

Σκεφτείτε πως ενισχύετε έναν συγγενή σας οικονομικά και κοινωνικά και αυτός διαρκώς σας κατηγορεί ως δυνάστη του , τύρρανο του και άλλες κατηγορίες . Πως θα αντιδράσετε ; σίγουρα θα χάσετε την εμπιστοσύνη σας απέναντι του και σταδιακά όσο αυτός λαμβάνει αλλά κατηγορεί και επιπλέον δεν ακολουθεί το σχέδιο που θα τον οδηγήσει στη δική του ευημερία , θα σταματήσετε τη συνεργασία μαζί του .

Η εκτίμηση μου είναι πως η κυβέρνηση δεν έχει κακές προθέσεις , αλλά έχει έλλειψη γνώσεων στην ανάπτυξη σχέσεων και στη διοικητική στρατηγική . Δεν βλέπει συνεργάτες αλλά παντού εχθρούς . Ένα ολέθριο αποτέλεσμα αυτής της αντίληψης είναι πως το μίσος πρός τους εταίρους περνά στην ψυχοσύνθεση των πολιτών οι οποίοι διαπιστώνουμε στις έρευνες μας πως μισούν και αυτοί τους Ευρωπαίους , τους θεσμούς …..αλλά δεν μπορούν να εξηγήσουν γιατί .

Η ευημερία των κοινωνιών βασίζεται στη δημοκρατία .

Η δημοκρατία δεν βλέπει εχθρούς αλλά συμμάχους , δεν έχει δόγματα αλλά απεριόριστη ελευθερία , δεν καταστρέφει σχέσεις αλλά τις αναπτύσσει .

Η δημοκρατία για να είναι στέρεη δεν πρέπει να βρίσκεται σε πρόχειρες δομές , όπως τα φέρει η τύχη .
Η δημοκρατία πρέπει να έχει ένα και μόνο σαφές σχέδιο , την ευτυχία των ανθρώπων , και η ευτυχία με πόλεμο δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ .

Γεώργιος Ι. Παπατριανταφύλλου

Επικοινωνιολόγος

Καθηγητής Διοίκησης Επιχειρήσεων κ’

Ανάπτυξης Ανθρωπίνου Δυναμικού

Μέλος του Δ/Σ της Ελληνικής Εταιρείας Δημοσίων Σχέσεων

Συγγραφέας των Βιβλίων Προγράμματα Δημοσίων Σχέσεων / Εταιρική Εικόνα