Xορηγία
Χορηγία: H παροχή των απαιτούμενων δαπανών για την κατάρτιση χορού και την παράσταση δραματικών έργων στην Αρχαία Αθήνα.
Η χορηγία εμφανίσθηκε ως θεσμός το 509 π.χ. Οι πλουσιότεροι από τους Αθηναίους αναλάμβαναν όλη τη δαπάνη για τη διδασκαλία του δραματικού χορού στη μεγάλη γιορτή των Διονυσίων, γι’ αυτό και ονομάστηκαν χορηγοί.
Κάθε φυλή εξέλεγε κάθε χρόνο το χορηγό της, ο οποίος έπρεπε να έχει περιουσία μεγαλύτερη από τρία τάλαντα.
Ο χορηγός έπρεπε να πληρώσει με δικά του χρήματα τα έξοδα του χορού των ανδρών και των εφήβων που μετείχαν στις γιορτές των Παναθηναίων και των Θαργηλίων και ιδίως του θεατρικού χορού των Διονυσίων.
Ο χορηγός είχε ως βοηθούς του επιμελητές με τη συνεργασία των οποίων διάλεγε τους χορευτές και τους χοροδιδασκάλους. Μερικές φορές δίδασκε το χορό ο ίδιος ο ποιητής που διαγωνιζόταν.
Ο χορηγός ήταν ακόμα υπεύθυνος για την καλή κατάρτιση και εμφάνιση του χορού. Την ημέρα των δραματικών αγώνων ο χορηγός στεφανωμένος και ντυμένος με το ιερό ένδυμα οδηγούσε το χορό στο θέατρο. Τα έπαθλα του αγώνα ήταν τα πρωτεία, τα δευτερεία και τα τριτεία.
Αν νικούσε στο χορό ο χορηγός, έπαιρνε ως έπαθλο ένα χάλκινο τρίποδα τον οποίο αφιέρωνε στο Διόνυσο και τον τοποθετούσε συνήθως πάνω σε κίονα ή σε μνημείο (το Χορηγικόν του Λυσικράτη σώζεται).
Στο τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, όταν μειώθηκε ο πλούτος των Αθηναίων, εξέλεγαν συνχορηγούς, γιατί η χορηγία είχε γίνει δυσβάσταχτη.
[Εγκυκλοπαίδεια Δομή]
Στη σύγχρονη εποχή η χορηγία έχει την έννοια της προσφοράς οικονομικής υποστήριξης, σε αξιόλογα θέματα, σκοπούς ή άτομα και προέρχεται από την προστασία που προσέφεραν σε καλλιτέχνες και μουσικούς πλούσιοι αριστοκράτες ή μέλη βασιλικών οικογενειών.
13.2 Ορισμοί
Χορηγία (πολιτισμική-κοινωνική ) είναι η χρηματοδότηση και στήριξη κρατικών και μη κερδοσκοπικών οργανισμών και δραστηριοτήτων κοινωνικού περιεχομένου από ιδιωτικές επιχειρήσεις, εφόσον εμπεριέχει μεταφορά πόρων από τον ιδιωτικό στο δημόσιο-κοινωνικό τομέα και με αποκλειστικό αντιστάθμισμα των χορηγών την πίστωσή τους από την κοινωνία με την ευποιία τους.
[Θαλής Κουτούπης,
Πρακτικός Οδηγός Χορηγίας για Χορηγούς και αποδέκτες Χορηγιών]